Stöðugleikastýring

Hver kannast ekki við vandamál að halda sjónauka stöðugum þegar horft er fríhendis úr honum. 

Rakst á þessa síðu.  www.skyandtelescope.com/howto/diy  

Flott fyrir mig. 

Afmælisdagur

Aftur skrifa ég um afmæli.   

Í dag (3. mars) á pabbi minn Marinó Ó. Sigurbjörnsson afmæli en hann er fæddur 3. mars 1923 og er því 85 ára.   Ekki er ég nú viss um að hann verði kátur ef hann fréttir af þessu pári mínu hér.     En hann hefur alltaf verið mín fyrirmynd svo ég verð að minnast aðeins á afmælisdaginn.   

Pabbi er eldhress þótt aldurinn sé farinn að færast yfir.   Hann er eins og fjallageit upp um öll fjöll, og hefur skotið rjúpur ofan í mannskapinn undanfarin ár en hann skildi samt ekkert í mér núna fyrir síðustu jól þegar ég sagði honum að ég væri búin að kaupa mér skoskar rjúpur og hann þyrfti ekki að hafa áhyggjur af mér.   En hann var fljótur að gera gott úr þessu og sagði að þær væru alveg eins góðar og íslenskar rjúpur, en vantaði bara rjúpnalaufið í sósuna.   

Einu atviki man ég vel eftir þegar ég var ungur en þá vorum við strákarnir í fótbolta á lóðinni heima eins og gengur og gerist. Malarvellir voru í drullu langt fram á sumar á þessum tíma og Leiran innst í firðinum (Reyðarfjörður) var því oft notuð sem fótboltavöllur.

Þess vegna var stundum stolist til að leika fótbolta í lóðum hér og þar í þorpinu og var lóðin heima vinsæl, þar sem pabbi var duglegur að slá grasið og hún var líka stór og slétt.   Á þessum tíma var trjárækt að verða vinsæl en kannski ekki endilega markviss.  Pabbi hafði nefnilega sett niður grenitré á miðri lóðinni þar sem við lékum okkur oft og þar með var ævintýrið um góðan fótboltavöll úti en við reyndum þó að notast við völlinn þó svo að grenitrén væru að þvælast fyrir okkur.  Svo var það einn daginn að pabbi kom heim í hádegismat og sá okkur í fótbolta. Hann varð auðvitað að skella sér með í boltann eins og hann gerði oft og gaf okkur sko ekkert eftir.  En helvítis grenitrén voru alltaf að þvælast fyrir.    Hann var fljótur að "snagga" sér inn í bílskúr til að sækja stóru sögina og sagaði öll trén í burtu sem hann hann hafði gróðursett árið áður. Mamma var sko ekki parhrifin af þessu uppátæki hans en hann sagði að við yrðum nú að aðstöðu til að spila fótbolta.     Svona er pabbi; alltaf tilbúin að redda öllu.

Til hamingju með daginn.

Kuldahrollur við Upptyppinga

Var bara ekki partý veðurstofunni í gær og gleymst að slökkva á tónlistinni?     Jarðskjálftamælinn dansandi á borðinu! 300-400 slög á sólarhring.

Nema það sé kuldahrollur við Upptyppinga.    Snæfell er gamalt eldfjall.

320 smáskjálftar við Upptyppinga

Úti að ganga

Nú er gott að vera á skíðum.  Alveg sama hvar maður kemur þá eru allir að nýta sér góða veðrið. Fékk mér góðan göngutúr í morgun. Sá mest eftir að hafa ekki skellt mér á gönguskíðin en það verður bara næst.

Svo er greinilegt að vorið enda ekki nema ca. 18 dagar í að grágæsin fari að sjást við suðurströndina en hún er ca. 16 klukkustundir að fljúga frá Bretlandseyjum til Íslands.   Ég hef séð nokkrum sinnum þegar farfuglar koma af hafi inn til landsins og það er alltaf jafn gaman að sjá þá koma.  

Hlaupársdagur

Ap, jún, sept, nóv þrjátíu hver,
einn til hinir kjósa sér.
Febrúar tvenna fjórtán ber
frekar einn þá hlaupár er.

Afi minn, Einar Guðmundsson frá Skáleyjum í Breiðafirði, átti afmæli á þessum degi, en hann var fæddur 29. febrúar árið 1888.   

Það er fín grein hjá bloggvini mínum honum Ágústi H. Bjarnasyni um þennan merkilega dag.

http://agbjarn.blog.is/blog/agbjarn/

Einnig fann ég aðra síðu um þennan dag:

http://skorungurinn.blogspot.com/2008/02/hlauprsdagur.html

Slappir samningar

Ef þið viljið sjá aðra sýn á nýju samninganna sem nýbúið er að semja um þá leyfi ég mér að benda á bloggið hjá Ólafi H Einarssyni:     http://ofansveitamadur.blog.is/blog/ofansveitamadur/

Þarna getið þið séð hvernig nýju samningarnir koma út fyrir láglaunafólk og hvað endar hjá "Skattmann".  

Veraldleg gæði umfram allt eða hvað?

Heyrði um daginn góða sögu af háöldruðum hjónum sem höfðu gaman að ferðast um á bílnum sínum þó aldurinn væri farin að færast yfir þau.    Gamli maðurinn var ennþá með bílpróf og hafði mjög gaman að keyra. Hann vildi endilega drífa sig í, að endurnýja bílinn sem þau áttu.  Gamla konan skildi nú ekkert í þessari vitleysu í honum; að láta sér detta í hug að fara að eyða peningum í svona bruðl og þau komin nánast á grafarbakkann.  Sá gamli hélt nú ekki.  "Við skiljum bílinn bara eftir."

-------------------------------------------

Svo var það sölumaðurinn í landbúnaðardeildinni sem hafði frétt af háöldruðum bónda út á landi sem var sagður moldríkur. Sölumanninum hafði verið bent á, af sveitunga bóndans, að sá gamli myndi örugglega kaupa af sölumanninum landbúnaðartæki.   Sölumaðurinn ákafi, dreif sig í að hringja í bóndann og vildi endilega selja honum skítadreifara enda hefði hann frétt að bóndinn væri ríkur og sagði honum að það væri sko ekkert vit í að taka með sér alla þessa peninga sem hann ætti ofan í gröfina.  Því væri tilvalið fyrir hann að láta drauminn rætast og kaupa nýjustu gerð af svona tæki,  sá gamli var nú ekki á því að láta selja sér skítadreifara.

"Nei ég held að það sé ekkert auðveldara að taka með sér skítadreifara í gröfina".   

-------------------------------------------

Það sem gefur þessum sögum gildi er, að þær eru sannar og menn kunna sko að svara fyrir sig á spaugilegan hátt.

Flugstjórnarklefinn og kaffiveitingar

Flaug austur á land fyrir helgi vegna vinnunnar og kom til baka í gærkvöld, sem er svo sem ekki frásögu færandi en þar sem ég er mikill áhugamaður um flug eins og sumir vinir mínir vita, þá datt mér í hug að segja ykkur frá hugsunum mínum varðandi þjónustu um borð. Enda fylgist ég með öllu sem gerist í fluginu og hvernig vélin flýgur og hagar sér við hinar ýmsu aðstæður.   Auðvitað allt í góðu.      Jæja, hvað um það.  

 Í fluginu fær maður auðvitað kaffi í boði flugfélagsins en kaffið er að vísu oft ódrekkandi.   Í þessu flugi byrjaði flugfreyjan að fara fram í flugstjórnarklefann til að bjóða flugmönnunum kaffi. Enda eins gott að halda sér vakandi við svo ábyrgðarmikið starf.  Þegar flugfreyjan opnaði hurðina, þá blasti við mér flugmenn lesandi Moggann  en þeir voru greinilega glaðir að fá sinn kaffisopa.  Síðan skenkti hún okkur hinum sem sátum aftar kaffi og með því og allt rólegt í fluginu.  Eftir smá tíma fór hún að nýju fram í flugklefann til að sækja bollanna eða fylla á ef flugmennirnir vildu meira.   Enn voru þeir að lesa blöðin. 

Ég hugsaði með mér: Hvað næst?   Ætli hún komi ekki aftur í farþegarýmið og spyrji okkur farþeganna hvort einhver kunni ekki á Flight Simulator (flughermi)?

Alla veganna hefði ég verið fljótur að rétta upp höndina.  

Auðvitað þurfa flugmenn pásur eins og við hin. En að lokum lentu þeir vélinni mjúklega í Reykjavík nokkrum mínútum síðar endurnærðir og með einbeitinguna í lagi enda bestu flugmenn sem völ er á og þjónustan um borð alveg til fyrirmyndar.    En ég fékk ekki að fljúga í þetta sinn enda eins gott, kannski.  

 

Þið getið ekki trúað því hvað ég er fegin að þurfa ekki að dandalast suður í Keflavík til að fara í innanlandsflug eins og sumir þrá en hafa aldrei farið í innanlandsflug. 

Svo er greinilegt að flugið er notað af höfuðbogarbúum því það var nánast ekkert laust bílastæði við Reykjavíkurflugvöll og þó er búið að stækka bílastæðið mikið.

Sorglegt að heyra

Alltaf finnst mér sorglegt þegar vegið að þeim sem minnst mega sín.   En til stendur að loka starfsendurhæfingu Bergiðjunnar við Kleppsspítala.  Er það ekki dæmigert að skera niður starfsemi hjá þessum sjúklingum þegar á að spara.   Hvers eiga þessir einstaklingar að gjalda.  

Vonandi sjá þessir herramenn að sér, sem fara með völdin.   Á Bergiðjunni er unnið frábært starf með þessu sjúklingum, sem alls ekki má breyta enda er vitað að allar breytingar eru ekki góðar fyrir einstaklinga sem eru sjúkir og þurfa mikinn stuðning, öryggi og trúnað. 

 

Geðlæknar harma lokun Bergiðjunnar

Heimaslóðir

Rakst á þessa mynd á netinu og varð að deila henni með ykkur.

 Veit ekki hvort augl. hér til hægri truflar en hvað um það.  Sjáið hvað lofthjúpurinn er lítill!   

 

Njótið og skoðið. 

 

Ekki snerta.  susssssh