Hjóladagar hjólalíf

Jæja,  nú er hjóladögum að ljúka.   Þið vitið, Hjólað í vinnunna.    Ég hef verið frekar duglegur og hjólað alla daganna nema einn dag en þá þurfti ég að nota flugvél til að komast í og úr vinnu.    En það telst víst ekki með.  

Ég vissi að yfirmaður minn var á nálum (svona í gríni) þegar þetta átak var í gangi.  Segjum að 50 þúsund manns rjúki til og fari að hjóla út í umferðinni óþjálfað í hjólreiðum.   Slysalaust.  

Í morgun þegar ég var að hjóla í vinnunna þá þurfti ég, sem oft áður, að beygja við blindhorn sem er svo sem ekki frásögu færandi, enda hafði oft farið þar um og oftast tekið beygjuna á ferðinni.  En í morgun ákvað ég að nánast stoppa og kíkja áður en ég skellti mér í beygjuna.  Og hvað gerðist?  Það kom hjólreiðakona á fullri ferð á móti mér.   Við rétt sluppum við hvort annað.   Hefði orðið laglegur skellur ef ég hefði brunað eins og hina daganna.  En endaði vel.  Hjúkket  aldrei of varlega farið.      Nú er það hjálmur, hjólabuxur og spegill til að kíkja fyrir horn.